Wanneer u uw eigen examenvorm mag kiezen, kiest u dan voor A: een paper, B: een mondeling examen, C: een schriftelijk examen of D: vluchten naar Mexico? Wij kennen ons antwoord al. Nu u nog.
Wij hebben een intense haat voor elk examen dat niet uit essayvragen bestaat. Essays schrijven is, mits wij de stof beheersen, de hemel op aarde, een heroïsche uitputtingsslag, waarbij enkel degenen met sterke polsgewrichten en snelle hersens de eindmeet halen. Openboek examens verfoeien we, sinds die ene keer dat we een cruciaal handboek thuis lieten liggen.
Bij een mondeling examen vernederen we onszelf, stellen we dat Horatio Nelson bij Trafalgar glorieerde op Napoleon omdat de Engelsen "betere boten" hadden, vallen we in herhaling en gaan we steeds stiller spreken opdat er maar één individu getuige zou zijn van ons falen. Ons zelfrespect behouden we enkel nog omdat sommigen er erger aan toe zijn dan wijzelf. Getuige student K. L, die aan een vermeende medestudent vroeg of de examinator een beetje meeviel, want hij was zelf nooit naar de les kunnen komen. De 'medestudente' bleek de examinator te zijn.
Wanneer wij een meerkeuze-examen met giscorrectie onder ogen krijgen, ligt onze vaakbeproefde gokverslaving op de loer. En zoals het niet aangewezen is na het zoveelste verloren pokerspel opnieuw in te kopen "omdat ze nu eens wat zullen zien", halen wij niet veel punten door telkens weer op het verkeerde paard, ofte antwoord, te wedden. Meerkeuze zonder giscorrectie kunnen we dan weer wel ten volle steunen.
En over de examenroosters, die altijd met opzet in mijn nadeel lijken te zijn gemaakt, wil ik niet eens beginnen.
No comments:
Post a Comment